ŞAMPİYONLUK İSTENİYORSA BAHANE YOK!

Fenerbahçe’nin Trabzonspor ve Ludogorets maçlarındaki yenilgileriyle, Adana Demirspor beraberliğini farklı değerlendirmek lazım. Özellikle Adana Demirspor maçında Fenerbahçe’nin iki tane temel sezon başı alışkanlıklarını geri kazandığını gözlemliyoruz; pres gücü ve atak devamlılığı...

Size soru; Trabzonspor ve Ludogorets maçlarında eksikler vardı ve bu eksikler yüzünden Fenerbahçe böyleydi yorumları yapılıyordu. Ancak Adana Demirspor maçında eksikler listesine İsmail Yüksek de eklendi ama Fenerbahçe'nin oyunu ilk haftalara benzer bir oyundu. Bitiricilik sıkıntısı çekilmese, belki de Fenerbahçe ligin en zorlu deplasmanlarından biri olan Adana Demirspor deplasmanında üç puanı alan taraf olacaktı. O halde, demek ki sorun tamamen eksiklerin varlığı değilmiş, sorun eksiklere göre oyunu değiştirmekmiş. Sadece rakiplerin oyun planlarına veya yapılarına göre bunu değerlendirmek yanlış. Ben burada Fenerbahçe’nin oyununu, oyuncu rollerini veya bize göstermeye çalıştığı setleri baz alıyorum. Gerek Trabzonspor maçı olsun, gerek Ludogorets maçı olsun en temel fark pres gücü ve takımın savunma yerleşimiydi. Zajc bir kişi eksik oynatsa dahi Fenerbahçe topu geri kazanma ortalamasını bu maçta ligin ilk haftalarında yakaladığı saniyelere çekti. Ferdi’nin kullanım biçimi oyuncuların eksik olmasına rağmen farklı bir oyun oynayarak eksikleri kapattı.

Nedir bu fark; Ferdi top rakipteyken çizgilere basmadı. Zajc ve Crespo’nun yanına gelip orta sahayı üçledi. Ligin en formda kanat oyuncusuna karşı tüm ikili mücadeleleri kazandı. 4 tane anahtar pas attı. %88 pas isabeti yakalayıp bunların %65 oranını ileriye doğru oynadı. Özetle neymiş? Eksiklere rağmen bazı oyuncuların rollerini değiştirerek, Fenerbahçe iyi oynamaya devam edebilirmiş. Fenerbahçe şampiyon olmak istiyorsa hiçbir şeyi bahane etmemeli.